مشاوره خودکشی

خودکشی اقدامی است آگاهانه با سرانجام مرگبار که به وسیله خود فرد و با آگاهی از این سرانجام رخ می دهد. خودکشی به عوامل متعددی از جمله عوامل روانی –
عاطفی مانند افسردگی، ناامیدی، بیکاری، اعتیاد، فقر، مشکل های اقتصادی، احساس گناه و حتی در برخی از جوامع مشکل های سیاسی هم در بروز آن دخیل
هستند. مشاوره خودکشی در مواقع حساس به افرادی که افکار خود کشی دارند بسیار کمک می‌کند. در واقع رسیدن به بن بست فکری، روانی و انگیزشی انسان باعث
ایجاد فکر خودکشی در او می‌شود و این مساله به قطع امید وی از آینده است که با مشاوره فرد می‌تواند به زندگی امیدوار شود.
معمولا هیچکس فقط بخاطر یک دلیل تصمیم نمی‌گیرد خودش را بکشد. چند عامل باعث افزایش خطر خودکشی می‌شود که در ادامه به آنها اشاره می‌شود. خودکشی
اختلال نیست، اما از عواقب بعضی ‎اختلالات روانی مثل افسردگی شدید، اختلال اضطراب پس از سانحه، اسکیزوفرنی، ‏سوء مصرف مواد و اختلال اضطراب و… که
قابل درمان هستند است. سالانه ۸۰۰ هزار نفر خودکشی کامل دارند.
مداخلات و مدیریت در خودکشی

ارزیابی کسانی که در معرض خطر خودکشی قرار دارند توسط مشاور و روانشناس اتفاق می‌افتد و می‌تواند براساس علائم، سابقه شخصی و خانوادگی تشخیص دهد که
آیا خطر اقدام به خودکشی در فرد بالاست یا خیر. بهتر است عوامل هشدار دهنده که گاهی به خودکشی منجر میشود را بدانیم:

ناامیدی
احساس عمیق ناامیدی درباره آینده

افکار خودکشی احساس درماندگی
دنبال پیدا کردن راهی برای پایان دادن زندگی و تصویر سازی‌های آن

غم و اندوه مداوم و زیاد
غم طولانی مدت، نوسانات خلقی غیر منتظره

مشکلات خواب
بی خوابی و یا پر خوابی‌های غیر عادی و مداوم

انزوا طلبی
انتخاب تنهایی و دوری از دوستان و فعالیت‌های اجتماعی .

مبتلا شدن به یک بیماری جدی
برخی از بیماری‌های سخت فرد را دچار وحشت و اضطراب بالایی می‌کند که سرانجام میل به خودکشی پیدا می‌کند

رفتار های خطرناکی که فرد زندگی‌اش را به خطر بندازد
مثل رانندگی پر سرعت، رابطه جنسی محافظت نشده، استفاده از مواد مخدر یا مشروبات الکلی

فقدان و از دست دادن یکی از عزیزان
حوادثی مثل مرگ عزیزان و یا شکست عشقی که فرد استرس و غم بالایی را متحمل می‌شود.

فراهم کردن شرایط
بعضی افراد قبل از ‏خودکشی یادداشتی می‌نویسند. برخی نیز سم یا قرص تهیه می‌کنند.‏

‏تهدید به خودکشی
۵۰ تا ۷۵ درصد از افرادی که قصد خودکشی دارند، یک علامت ‏هشدار به فردی از دوستان یا بستگان می‌دهند. اما هر فردی که خودکشی می‌کند، الزاما از ‏قبل
هشداری نداده. با این حال هر تهدید به خودکشی ‏باید جدی گرفته شود.‏ در تحقیقات جهانی معلوم شده است که حدود ۷۰ % از کسانی که خودکشی می‌کنند دیگران را
از قصد خود مطلع می‌سازند.
در پاسخ به سوال چگونه مدیریت در زمان افکار خودکشی را آموزش ببینیم؟ باید بگویم که قبل از هر اقدامی به محض احساس خطر خود و یا عزیزانتون با شماره های
ما تماس بگیرید تا کارشناسان و روانشناسان ما با مشاوره رایگان خودکشی به شما کمک کنند.
 مدیریت خودکشی

فعالیت های زیر را برای آرام کردن خود انجام دهیم:
 دلایل زنده ماندن و زیبایی های زندگی را به خود یادآوری کنیم
 به یکی از دوستان یا اعضای خانواده زنگ بزنیم
 به اورژانس اجتماعی زنگ بزنیم شماره تماس : ۱۲۳
 به جایی که در آن کسی هست که کنارم باشد بروم.
 به یک متخصص و روانشناس برای مشاور زنگ بزنیم
اگر کسی ما را از خود کشی خود مطلع کرد چگونه رفتار کنیم؟
 موضوع را جدی بگیرید.
 در کنار او بمانید و یکی از نزدیکانش را مطلع کنید.
 با او صحبت کنید و سعی کنید با انرژی مثبت وسخنان نوید بخش او را به آینده امیدوار کنید. مثل “مطمئن باش تو تنها نیستی، من کنارت هستم” یا “شاید نتوانم
کامل تورا درک کنم، اما من کنارت هستم و به ‏تو کمک میکنم”
 به او بگویید که آدم مهم و با ارزشی برای شماست و نگرانش هستید.
 راجب نقشه‌ای که برای خودکشی کشیده دقیق شوید و ابزار و شرایطی که مهیا کرده را بر هم بریزید. (اگر قرص و یا سم خریده ازش بگیرید و یا روز و
ساعتی که برای اینکار تعیین کرده تنهایش نگذارید.)
 از متخصصین و روانشناسان کمک بگیرید و سعی کنید راضیش کنید که به روانشناس مراجعه کند.
 اگر درمان خود را شروع کرد همراهش باشید و حتما روانشناس را در جریان جزییات قرار دهید.
روانشناس با مشاوره خودکشی چه کمکی به ما می‌کند؟

مشاوره خودکشی را به طور کلی می‌توان یکی از زیرمجموعه‌های مشاوره فردی دانست. روانشناسان با ارزیابی وضعیت شما و بررسی سلامت روانی به میزان جدی
بودن افکار خود کشی شما دقیق می‌شود و می‌تواند به اختلال و یا آشفتگی شما پی ببرد و در راستای بهبود وضیت روحی و روانی شما درمان را شروع کنند و به
تکنیک‌های بسیاری مثل ریکسیشن و یا صندلی خالی به آرمیدگی و آرامش بیشتر شما کمک کنند.

همچنین مشاوره خودکشی توسط روانشناسان مرکز مشاوره شکرانه به صورت تخصصی برای کنترل خشم و افسردگی و اضطراب شما کمک می‌کند تا با شناسایی
توانمندی‌های خود و احساس ارزشمندی بیشتر نسبت به آینده امیدوار شوید. ما در مرکز روانشناسی و مشاوره شکرانه در کنار شما هستیم تا اندوه و نگرانی را سیمای
جامعه پاک کند.

تصمیم به خودکشی می تواند یکی از غم انگیزترین و قابل توجه ترین تصمیمات زندگی باشد.
افراد به دلایل مختلفی ممکن است تصمیم بگیرند تا زندگی شان را پایان دهند و بن بست زندگی را برای همیشه ترک کنند.
ممکن است شما نیز در اطرافیان تان با افرادی در ارتباط باشید که چنین قصدی دارند و حتی ممکن است این فرد از نزدیک ترین و عزیزترین افراد زندگی تان باشد.
بنابراین کاملا ضروری و فوری است تا اقدامات موثر را بیاموزید و نحوه ی برخورد صحیح با فرد متمایل به خودکشی را از قبل بدانید.
چگونه بفهمیم ممکن است فردی دست به خودکشی بزند؟
برای درک حالات و نشانگان افرادی که مایل به خودکشی هستند، هیچ چیز بهتر از شنیدن ماجرا از زبان خودشان نیست.
جوان ۲۵ ساله ای که دو بار دست به خودکشی ناموفق زده بود، در صحبت با مشاور، شرایط را اینگونه توصیف می کند:
” من به جایی از زندگی رسیدم که بود و نبودم برای هیچ کس مهم نیست. مطمینم که کسی از مرگم ناراحت نمیشه. همه از خداشونه که من بمیرم تا یه نفس راحت بکشن.
تا الان با خودم فکرای زیادی داشتم ولی می دونم که دیگه دیر شده و راهی وجود نداره. بهترین راه مرگه تا از شر اینهمه بدبختی و غصه رها بشم.
الانم فقط دنبال یه راه جدیدم تا بتونم این زندگی نکبت بارو بدون درد و ناراحتی تموم کنم”.
همان طور که خواندید احساس به بن بست رسیدن، تنهایی، پوچی، بی ارزشی، ناامیدی، غم واندوه و انزوا از جمله اصلی ترین احساساتی است که فرد از خود نشان می
دهد.
علائمی که می توان خودکشی را تشخیص داد
در صورتی که یک یا چند مورد از علایم ذکر شده را در اطرافیان تان مشاهده کنید می تواند نیازمند بررسی ویژه باشد:
• انزوا و گوشه گیری
• احساس بی ارزشی
• آماده کردن ابزارهایی برای خودکشی
• صحبت کردن در مورد روش های خودکشی و کنجکاوی در این خصوص
• بیشتر کردن مصرف داروها، مواد مخدر و الکل
• علایم افسردگی
• نگرانی زیاد و تغییرات در الگوی خواب
• احساس خشم زیاد و یا ناکامی و فکر کردن به انتقام
• بی هدفی و ناامیدی در خصوص آینده و سرنوشت
رابطه ی خودکشی و اختلالات روانی
بر اساس بررسی های انجام شده، اقدام به خودکشی نوعی از اپیدمی مخفی است که سالانه جان زیادی از افراد را می گیرد.
بیش از ۹۰ درصد افرادی که دست به خودکشی می زنند از افسردگی و یا نوع دیگری از بیماری های روانی رنج می برند.
تجربه ی افسردگی می تواند منجر به زودرنجی، تفکر فاجعه آمیز، مشکلات متعدد در حل مساله، احساس به بن بست رسدن، تنهایی و پوچی شود و اقدامات مربوط به
خودکشی را راه اندازی کند.
بنابراین در بسیاری از موارد درمان از طریق حل مساله ی افسردگی و یا سایر اختلالات موجود انجام می شود.
با فرد مایل به خودکشی چگونه رفتار کنیم؟
در بسیاری از افراد ممکن است بدون آنکه آگاه باشیم رفتارهایی از خود بروز دهیم که می تواند تمایل به خودکشی را در فرد افزایش دهد.

به عنوان مثال اگر در خانواده تان دارای عضوی هستید که بیش از اندازه افسرده، منزوی و در خود فرورفته است، ممکن است بدون آگاهی
از رفتارتان، به گونه ای عمل کنید که منجربه طرد او شود.
بی توجهی، سرزنش، تحقیر و تمسخر و نصایح مکرر نیز چنین قابلیتی دارد.
قرار گرفتن در چنین شرایطی می تواند زدنگی را به غیر قابل تحمل ترین چیز ممکن تبدیل کند و افکار خودکشی را گسترش دهد.
بنابراین برای رفتار با فردی که اقدام به خودکشی ناموفق داشته است و یا چنین قصدی دارد موارد زیر را در نظر داشته باشید:
خودکشی از جمله فوری ترین و اورژانسی ترین موارد نیازمند ارجاع به روانشناس است.
بنابراین در صورتی که واقعا نمی دانید چه کنید بهتر است فرد را به یک مشاور متخصص
معرفی کنید.
در صحبت با فرد مایل به خودکشی، گوشی شنوا داشته باشید.
تصمیم او برای پایان دادن زندگی به اندازه ی کافی گویای عدم درک شدن و تنها ماندن است.
بنابراین بهتر است دست از نصیحت و توصیه بردارید و فقط و فقط شنونده ای فعال باشید.
صحبت کردن در مورد اینکه “آیا در حال حاضر قصد خودکشی داری؟” نیز می تواند مفید باشد.
در حقیقت اگر فرد چنین افکاری را در سر داشته باشد از طریق بیان آن ها احساس راحتی کرده و سبک تر می شود.
دنیا را از منظر او درک کنید.
درک کردن به معنای راه رفتن با پای او، دیدن با چشم او و احساس کردن با قلب اوست.
تلاش کنید تا دنیای او را همانگونه که هست درک کنید و با او هم حسی کنید.
چنین فردی بیش از هر چیز نیازمند آن است که درک شود تا بتواند از احساس تنهایی و درماندگی فاصله بگیرد.
تلاش کنید تا راه حل های ممکن را مطرح کنید و در صورت امکان او را برای رسیدن به راه حل مشکلاتش همراهی کنید.
روزنه های امید را در دلش روشن کنید.
به او بگویید که برای تان چقدر مهم است و دوست ندارید جانش را از دست دهد.
همین جمله ی ساده می تواند او را برای ادامه دادن زندگی امیدوار کند.
در صورتی که فرد سابقه ی استفاده از مواد مخدر دارد و یا بیماری روانی خاصی دارد که نیازمند استفاده از دارو است، حتما او را به
روانپزشک معرفی کنید.
در پاره ای از موارد، تجویز دارو می تواند التهابات روحی و روانی را کاهش دهد تا افکار خودکشی فروکش کنند.
در صورتی که در خانواده ی فرد اقدام کننده به خودکشی، مشکلات و آشفتگی های زیادی وجود دارد، مراجعه به یک خانواده درمانگر
ضروری است.

حل مشکلات خانوادگی می تواند انگیزه ی فرد برای خودکشی را کاهش دهد.
البته باید توجه داشته باشید که این اقدام در مراحل بعدی ضروری است و در اولین مرحله آنچه مهم است منصرف کردن فرد از خودکشی از
طریق اقدامات همدلانه و مثبت اندیشانه است.
وقتی کسی قصد خودکشی دارد چه کنیم؟
خودکشی عملی است که فارغ از جنسیت، نژاد، تحصیلات، شغل، سن و دیگر فاکتورها ممکن است به دلیل مشکلات،
شکست های پی در پی، افسردگی، اختلالات روانی، تحقیر و …  به فکر هر شخصی راه پیدا کند.
با توجه به بیشتر شدن دغدغه ها سن خودکشی پایین تر آمده و بین ۱۵ تا ۲۴ سال این کار رایج تر شده است.
گاهی اوقات، پوسته ظاهری افراد، بدون مشکل و پر از خوشبختی است ولی فرد از لحاظ روحی وضعیت مناسبی ندارد
و به همین دلیل ممکن است فرد به فکر خودکشی بیفتد!
افرادی که قصد خودکشی دارند، ممکن است با دوست صمیمی خود یا یکی از اعضای خانواده که صمیمیت بیشتری
نسبت به هم دارد، از فکر و نقشه خود حرف بزنند!
در این شرایط شما باید خوشحال باشید که از فکر این فرد آگاه شده اید.
اما باید بسیار آگاهانه برخورد کنید تا بتوانید از خودکشی جلوگیری کنید.

برخورد همدلانه
زمانی که فردی از فکر خودکشی خود برای شما صحبت می کند یا مشکلاتش را برای شما بازگو می کند، سعی کنید
همدلانه برخود کنید، قضاوت نکنید و مشکلات و حرف های او را ساده و بی اهمیت تلقی نکنید!
آدم ها را جدی بگیرید، مخصوصا زمانی که شما را محرم دانسته و از مشکلات و افکار خود برای شما صحبت می
کنند.
از او بخواهید برای شما حرف بزند و شما هم برای شنیدن صحبت هایش زمان بگذارید و گوش شنوا داشته باشید.
به او بگویید سلامتی و زندگی اش برای شما مهم است و هرگز مشکلات او را با مشکلات خود مقایسه نکنید.
مشکلات او را بی اهمیت جلوه ندهید و اگر با او خیلی صمیمی و نزدیک هستید، برایش از یک روانشناس، وقت بگیرید
و او را برای رفتن به روانشناس، همراهی کنید.
دلسوزانه رفتار کنید
زمانی که فردی از خودکشی با شما صحبت می کند، تمام شجاعت خود را جمع کرده تا بتواند در این باره با شما صحبت
کند؛ او به یک گوش شنوای بدون قضاوت نیاز دارد.
به او نگویید خودکشی کار آدم های ضعیف است، ارزش زندگی را نمی داند و …

این مدل حرف ها هیچ کمکی به فرد نمی کند فقط بار دغدغه های ذهنیش را بیشتر می کند.
به او کمک کنید وقتش را با کارهای مفید پر کند!
همراه او باشید و در عمل نشان دهید دوستتان برای شما مهم است.
او را تنها نگذارید و اگر می دانید تنها ماندن او ممکن است باعث خودکشی شود، سعی کنید این شرایط را برای او مهیا
نکنید.
با دوستی که وضعیت روحی متعادلی ندارد یا در حال مبارزه با افسردگی است، حرف بزنید.
عدم تعادل روحی و روانی و افسردگی، از جمله دلایلی است که باعث می شود فکر خودکشی به ذهن فرد خطور کند.
اگر می دانید دوستتان وضعیت روحی مناسبی ندارد، با او حرف بزنید.
اگر او چیزی نمی گوید، شما سر صحبت را باز کنید! به او فرصت دهید در مورد دغدغه ها و مشکلاتش با شما حرف
بزند.
وعده های الکی ندهید
اگر کسی به خودکشی فکر می کند و مشکلات سرتاسر زندگی اش را فرا گرفته وعده های پوچ ندهید!
مشکلاتش را سرسری نگیرید.
به او نگویید چیزی نیست!
درست می شود!
اگر کاری برای بهتر شدن اوضاع از دست شما بر نمی آید، الکی وعده ندهید که کمک می کنید شرایط خوب شود!
الکی به او نگویید حالت خوب می شود! زمان مسئله را حل می کند!
سعی نکنید او را قانع کنید که مشکلش بزرگ نیست و یا مشکلی وجود ندارد.
به فردی که قصد خودکشی دارد نگویید اگر تو خودکشی کنی و بمیری، چه بلایی سر خانواده ات خواهد آمد؟!
این افراد فشار زیادی را تحمل می کنند و این حرف باعث بیشتر شدن بار روانی این افراد می شود.
رفتار ها و نشانه های خطرناک را بشناسید!
ممکن است همه افرادی که حرف از خودکشی می زنند، عملا کاری نکنند، اما همین حرف ها نشانه افسردگی این افراد
است و ممکن است با گذشت زمان، وضعیت بدتر شود.
افرادی هستند که مستعد خودکشی هستند:
 مواد مخدر مصرف می کنند

 افسردگی دارند

 اختلال دو قطبی دارند

 مبتلا به اختلال های اضطرابی هستند

 داروی خاصی مصرف می کنند

 خودکشی های ناموفق داشته اند

 سابقه خودکشی در خانواده داشته اند

 مدت ها با بیماری مزمنی درگیر بوده اند

 مدت ها در شرایط استرس آور بوده اند

اگر فردی در مورد خودکشی با شما صحبت کرد، از او درباره برنامه اش برای خودکشی سوال کنید و وسایل خطرناک
را از دسترش دور نگه دارید.
با روانشناس صحبت کنید
اگر با فردی که قصد خودکشی دارد صمیمی هستید، به او پیشنهاد کنید به روانشناس مراجعه کند و خودتان نیز او را در
این امر همراهی کنید.
اگر نمی توانید مستقیما فرد را نزد روانشناس ببرید، خودتان با روانشناس صحبت کنید و با کمک راهکارهایی که ارائه
می دهد، سعی کنید به فردی که قصد خودکشی دارد، کمک کنید.
با مشاوره در خودکشی مشکل خود را برطرف کنید
بسیاری از افراد وجود دارند که در زندگی خود با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند و برای حل کردن آن
مسائل به دردسرها و سختی های زیادی می افتند. در این میان افراد به دو دسته کلی تقسیم بندی می شوند. آنانی که
می توانند از پس مشکلات خود بر بیایند و در پایان هر مشکلات قوی باقی می مانند اما عده ای هستند که با رو به
رو شدن نسبت به مشکلات و سختی های زندگی خود اقدام به انجام دادن برخی کارهای خطرناک می کنند. این دسته

از افراد را که در دسته افراد پرخطر طبقه بندی می کنند عکس العمل های متفاوتی نسبت به دیگر افراد در چنین
شرایطی از خود نشان می دهند.
از آنجایی که سختی و مشکلات زیاد می تواند روی روحیه، رفتار و عملکرد آن ها تاثیر بسیار زیادی گذارد ممکن
است پس از مدتی با یک روحیه غمگین، افسرده، پرتنش و پر از استرس مواجه شوند و از آنجایی که این نوع از
روحیات درون آن ها به یک ثباتی رسیده است ممکن است در برخی شرایط اقدام به خودکشی کنند و به واسطه این
روش بخواهند خود را از سختی ها و دشواری های زندگیشان را رها کنند. باید به این نکته توجه داشته باشید که
میزان این مورد در بسیاری از افراد متفاوت است و اگر فردی اقدام به خودکشی کند در اکثر موارد یک علت واحد
وجود ندارد زیرا خودکشی کردن شامل چندین موارد و موضوعات مختلف می شود.
معمولاً انسان ها بر اساس سختی و مشکلاتی که در زندگی خود دارند دست به اقدام این کار می زنند. بنابراین اگر
شما فردی در اطراف دوستان و آشنایان خود می شناسید که ممکن است در آخر دست به انجام دادن همچین کاری
بزنند، بهتر است در درجه اول با آن ها به گفتگو بنشینید و آن ها را بدون قضاوت کردن درک کنید.

در مرحله دوم اگر کاری از دست شما بر نیامد، می توانید آن ها را به مشاورین بالینی معرفی کرده که به واسطه آن
ها بتوانند مشاوره خودکشی دریافت کنند و پس از مدتی قطعاً با صحبت های آن ها به زندگی خود برمی گردند و
آرامش جدیدی را در زندگی تجربه خواهند کرد. نه تنها در این زمینه، بلکه در بسیاری از موارد دیگر شما می
توانید از مشاورین در زندگی خود بهره مند شوید که قطعاً تفاوت زیادی را پس از مراجعه کردن به آن ها در زندگی
خود احساس خواهید کرد. در این مقاله می خواهیم در مورد مشاوره خودکشی اطلاعات زیادی به شما بدهیم که قطعاً
ممکن است روزی به این موارد احتیاج پیدا کنید.
ارزیابی خطر و رفتارهای خودکشی
موضوع خودکشی قطعاً موردی نیست که کسی دوست داشته باشد در مورد آن صحبت کند اما با این حال ممکن است
این افکار در سر بسیاری از انسان ها وجود داشته باشد و همین افکار به مرور زمان به آن ها صدمه وارد می کند و
ممکن است در این میان فردی به طور مداوم افکار خودکشی را در ذهن خود داشته باشد اما هرگز اقدام به انجام این
کار نکنند اما این امکان هم وجود دارد که بعضی از افراد پس از تجربه مدت زمان کوتاهی که افکار خودکشی را
در ذهن خود داشته اند دست به انجام این کار می زنند. بنابراین توجه داشتن به تهدیدهای خودکشی و افکار این دسته
از افراد بسیار مهم است و اگر با چنین افرادی مواجه هستید، باید تمام حواس خود را به آن ها متمرکز کنید.
تهدید به صدمه زدن یا کشتن خود، تلاش برای داشتن وسایل خطرناک، صحبت کردن در مورد مسائلی مانند مرگ و
خودکشی با دیگران، داشتن رفتارهای انتقام جویانه و خشن، خسته شدن از زندگی، نداشتن امید و آرزو برای ادامه
دادن آن، کناره  گیری کردن از همه افراد، دوستان، خانواده و بیرون رفتن که همه این موارد شامل موضوعاتی
است که در این دسته از افراد قابل مشاهده است که تنها با کمی متمرکز شدن روی آن ها این موارد را متوجه خواهید
شد.
عملکرد و مشاوره  خودکشی به چه صورت است؟
همانطور که گفتیم از آنجایی که این بیماری یک علت و دلیل واحدی ندارند در نتیجه رویکردهای متفاوتی را نیز
برای آن ها اتخاذ می کنند. درمان هایی که برای خودکشی در نظر می گیرند می تواند کارایی های متفاوتی را برای
این اختلالات داشته باشد. به عنوان مثال فردی که دچار افسردگی های طولانی مدت است در افکار خود فکرهای
مزمن و شدیدتری در مورد خودکشی نسبت به فردی که به تازگی کسی را از دست داده است دنبال می کند.

افکاری که در ذهن افرادی که کسی را از دست داده اند سپری می شود معمولاً شامل ناراحتی های طولانی مدت و
ناامیدی از زندگی است که ممکن است پس از مدتی برطرف شود. اما نکته قابل توجهی که باید به آن مورد توجه
داشته باشید درک علت اصلی افکار خودکشی است اینکه بدانید افکار خودکشی این دسته از افراد از کجا می آید و
مهم است بدانید منشاء افکار خودکشی آن ها در کجا ریشه کرده است.
در برخی مشاوره خودکشی به این موضوع پرداخته می شود که این افکار آسیب رساندن به خود ممکن است از
موضوع عدم سلامت روان نشأت بگیرد که در بسیاری از شرایط این مورد قابل درمان و پیگیری است اما در برخی
شرایط ممکن است فرد بیماری های زمینه ای دیگری را داشته باشد یا شدت درمان آن ها آنقدر بالا باشد که نتوانند
آن ها را درمان کنند.
سوء استفاده از مواد مخدر و الکل دیگر مواردی است که می تواند افکار خودکشی در ذهن و افکار آن ها انداخته و
بسیاری از داروهایی نیز وجود دارد که پس از استفاده از آن ممکن است به دلیل داشتن اثرات مضر این افکار را در
سر آن ها ایجاد کند.

کلام آخر
خودکشی یکی از مواردی است که امروزه سبب شده است درصد بسیار زیادی را به خود اختصاص دهد و از
آنجایی که مشکلات زندگی افراد روزبه روز بیشتر می شود ممکن است بسیاری از آن ها وجود داشته باشند که
نتوانند این موارد را تحمل کنند. به خاطر همین شاید اگر مدتی را احساس افسردگی، ناراحتی های طولانی مدت، غم
و اندوه کرده اید، بهتر است برای درمان در مورد مشاوره خودکشی به مشاوره های بالینی مراجعه کنید که آن ها
راهنمایی های لازم را به شما می دهند.
 

راه های پیشگیری از خودکشی آشنا شوید!
 
پیشگیری از خودکشی با تشخیص علائم هشدار دهنده و جدی گرفتن این علائم آغاز می شود. اگر فکر می کنید یکی از دوستان یا اعضای
خانواده شما قصد خودکشی دارد، کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای کمک به نجات زندگی وی انجام دهید. برای کسب اطلاعاتی
در این زمینه تا انتخای این مطلب همراه ما باشید.
درک خودکشی
طبق تخمین سازمان بهداشت جهانی سالانه تقریباً یک میلیون نفر در اثر خودکشی جان خود را از دست می دهند. چه عاملی باعث می شود
که بسیاری از افراد تصمیم بگیرند که به زندگی خود پایان دهند؟
برای کسانی که در دام افسردگی و ناامیدی که منجر به خودکشی می‌شود نیستند. درک اینکه چه عاملی باعث می شود افراد زیادی جان خود
را بگیرند دشوار است. اما فردی که تصمیم به خودکشی می‌گیرد آنقدر درد می کشد که نمی تواند انتخاب های دیگر را ببیند.
خودکشی تلاشی ناامیدانه برای فرار از رنجی غیر قابل تحمل است. کسی که در احساس انزجار از خود، ناامیدی و انزوا غرق شده است
نمی تواند راهی تسکین دهنده تر از مرگ پیدا کند.

افرادی که دست به خودکشی می‌زنند علیرغم تمایل آنها به پایان درد، اکثرا در مورد پایان دادن به زندگی خود درگیری عمیقی دارند. این
افراد آرزو می‌کنند که یک گزینه دیگر به جای خودکشی وجود داشته باشد. اما در چنین شرایطی نمی توانند انتخاب های دیگر را ببینند. از
این رو لازم است که اطرافیان آن‌ها در مورد پیشگیری از خودکشی اطلاعاتی داشته باشند.
باورهای رایج غلط در مورد خودکشی
باور نادرست : افرادی که در مورد خودکشی صحبت می کنند واقعاً این کار را نمی کنند.
واقعیت : تقریباً هرکسی که اقدام به خودکشی می کند، از قبل نشانه یا هشدارهایی داده است. بنابراین حتی اشاره غیر مستقیم فرد به مرگ
یا خودکشی را نادیده نگیرید. جمله هایی نظیر
 وقتی من رفتم متأسف خواهید شد.
 من هیچ راه دیگری را نمی توانم ببینم
مهم نیست که چقدر ساده باشند یا به شوخی گفته شود، می‌تواند بیانگر احساسات جدی در مورد خودکشی باشد.
باور نادرست : هر کسی که سعی در خودکشی دارد حتما باید دیوانه باشد.
واقعیت : بیشتر افراد دچار افکار خودکشی روان پریش یا دیوانه نیستند. آنها ناراحت، غمگین، افسرده یا ناامید هستنند. اما پریشانی شدید و
درد عاطفی لزوما نشانه بیماری روانی نیست.
باور نادرست : اگر کسی مصمم به کشتن خود باشد، هیچ چیزی مانع او نمی شود.
واقعیت : حتی یک فرد کاملاً افسرده احساسات متفاوتی در مورد مرگ دارد که بین تمایل به زندگی و تمایل به مرگ نوسان دارد. آنها به
جای اینکه مرگ را انتخاب کنند، فقط میخواهند که درد متوقف شود. از این رو انگیزه آنها برای پایان دادن به زندگی برای همیشه ادامه
ندارد.
باور نادرست : افرادی که خودکشی می کنند افرادی هستند که تمایلی به کمک گرفتن ندارند.
واقعیت : بسیاری از افراد سعی می کنند قبل از اقدام به خودکشی از دیگران کمک بگیرند. در حقیقت، مطالعات نشان می دهد بیش از 50
درصد از قربانیان خودکشی شش ماه قبل از مرگ خود به دنبال کمک های پزشکی بوده اند.
باور نادرست : صحبت در مورد خودکشی ممکن است به کسی ایده خودکشی را بدهد.
واقعیت : شما با صحبت در مورد خودکشی به شخصی ایده خودکشی نمی دهید. بلکه برعکس است. صحبت صریح و صادقانه در مورد
افکار و احساسات خودکشی می تواند به نجات یک زندگی کمک کند.

علائم هشدار دهنده خودکشی
 هرگونه صحبت یا رفتار مربوط به خودکشی را جدی بگیرید. زیرا این فقط یک علامت هشدار دهنده در مورد اینکه فرد در مورد
خودکشی فکر می کند نیست. بلکه یک فریاد کمک است.
 بیشتر افراد دارای تمایل به خودکشی علائم هشدار دهنده یا نشانه های از قصد خود را نشان می دهند. بهترین راه برای پیشگیری از
خودکشی شناخت این علائم هشدار دهنده است. اینکه بدانید چگونه در صورت مشاهده این علائم واکنش نشان دهید نیز مهم است.
 اگر فکر می کنید یکی از دوستان یا اعضای خانواده دچار افکار خودکشی است. می توانید با اشاره به گزینه های دیگر، نشان دهید
که به او اهمیت می‌دهید و برایتان مهم است و کمک گرفتن از متخصص روانپزشک یا متخصص روانشناس در پیشگیری از
خودکشی وی نقش داشته باشید.
 علائم مهم هشدار دهنده برای خودکشی شامل صحبت در مورد خودکشی یا آسیب رساندن به خود، صحبت کردن یا نوشتن مطالب
زیادی درباره مرگ یا مردن و جستجوی مواردی است که می تواند در یک اقدام به خودکشی استفاده شود، مانند اسلحه و دارو.

 اگر فرد دچار اختلال خلقی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی باشد، از وابستگی به الکل رنج ببرد، قبلاً اقدام به خودکشی کرده باشد
یا سابقه خودکشی در خانواده داشته باشد، این علائم بسیار خطرناک تر است.
 یک علامت هشدار دهنده دیگر که ظریف اما به همان اندازه خطرناک است، ناامیدی است. مطالعات نشان داده است که ناامیدی یک
عامل پیش بینی کننده برای خودکشی است. افرادی که احساس ناامیدی می کنند ممکن است در مورد احساسات “غیرقابل تحمل”
صحبت کنند، آینده ای تاریک را پیش بینی کنند و اظهار کنند که هیچ دلخوشی ندارند.
 سایر علائم هشدار دهنده که به افکار ذهنی خودکشی اشاره دارد. شامل تغییرات خلقی چشمگیر یا تغییرات ناگهانی شخصیت، مانند
تغییر حالت از حالت برونگرا به حالت منزوی و گوشه گیر، یا رفتار خوب به سرکشی است.
 فرد دارای افکار خودکشی همچنین ممکن است علاقه خود را به کارهای روزمره از دست بدهد. از ظاهر خود غافل شود و
تغییرات بزرگی در عادات غذایی یا خواب نشان دهد.
 صحبت در مورد خودکشی شامل هر گونه صحبت در مورد خودکشی، مرگ یا خودآزاری، مانند “ای کاش اصلا به دنیا نمی آمدم”،
“اگر دوباره تو را ببینم …” و “کاش مرده بودم”.
 به دنبال وسایل کشنده بودن، جستجوی دسترسی به اسلحه، قرص، چاقو یا سایر اشیایی که می تواند در یک اقدام به خودکشی استفاده
شود.
 تمایل به مرگ، تمرکز غیرمعمول بر مرگ، مردن یا خشونت. نوشتن شعر یا داستان درباره مرگ.
 عدم امید به آینده، احساس درماندگی، ناامیدی و گرفتار شدن (“هیچ راه چاره ای نیست”). اعتقاد به اینکه اوضاع هرگز بهتر نخواهد
شد و تغییر نمی کند.
 نفرت و تنفر از خود، احساس بی ارزشی، گناه، شرم و نفرت از خود یا احساس بارِ اضافی بودن.
 نظم دادن به امور، نوشتن وصیت نامه. بخشش اموال گرانبها. هماهنگی برای اعضای خانواده.
 خداحافظی، دیدارها یا تماس های غیرمعمول یا غیرمنتظره با خانواده و دوستان.
 قطع امید از دیگران، قطع رابطه با دوستان و خانواده. افزایش انزوای اجتماعی و علاقمندی به تنها ماندن.
 رفتار خود تخریبی، افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر، رانندگی بی پروا، رابطه جنسی پرخطر. به خطر انداختن غیر ضروری
خود انگار که “آرزوی مرگ” داشته باشند.
 احساس آرامش ناگهانی، احساس ناگهانی آرامش و خوشبختی پس از افسردگی شدید می تواند به معنای تصمیم گیری فرد برای اقدام
به خودکشی باشد.
نکته ۱ پیشگیری از خودکشی : اگر نگران هستید صحبت کنید
اگر علائم هشدار دهنده خودکشی را در شخصی که به او اهمیت می دهید مشاهده کردید، ممکن است از خود بپرسید که گفتن چه چیزی
خوب است؟ اگر اشتباه کنید چطور؟ اگر فرد عصبانی شود چه می شود؟
در چنین شرایطی احساس ناراحتی یا ترس طبیعی است. اما بدانید که هر کسی که در مورد خودکشی صحبت می‌کند یا علائم هشدار دهنده
دیگری را نشان می‌دهد، نیاز به کمک فوری دارد. بنابراین باید برای پیشگیری از خودکشی ثابت قدم باشید.
صحبت با دوست یا یکی از اعضای خانواده در مورد افکار و احساسات خودکشی می تواند برای هر فردی بسیار دشوار باشد. اما اگر
مطمئن نیستید شخصی دچار افکار خودکشی است، بهترین راه برای پی بردن به آن سوال پرسیدن است.
با نشان دادن اینکه می خواهید به شخص کمک کنید، او را دارای افکار خودکشی نمی‌کنید. در حقیقت، دادن فرصتی برای ابراز احساسات
به فرد دچار تمایل به خودکشی می تواند به او کم کند. زیرا از تنهایی و احساسات فروخورده منفی رهایی می‌یابد و از اقدام به خودکشی
جلوگیری می‌کند.
راه های شروع مکالمه در مورد خودکشی
 من اخیراً نگران تو شده ام.
 اخیراً، من متوجه برخی تغییرات در تو شده ام و می‌خواهم بدانم حالت چطور است؟
 می خواستم حال و اوضاعت را بپرسم. زیرا اخیراً انگار خیلی شبیه خودت نیستی.
 چه زمانی این احساس در تو شروع شد؟
 آیا اتفاقی افتاده است که منجر به شروع این احساس شده است؟
 چگونه می توانم در حال حاضر به بهترین شکل از تو حمایت کنم؟
 آیا به کمک گرفتن فکر کرده ای؟
 تو در این مسیر تنها نیستی. من کنار تو هستم.
 ممکن است اکنون باور نکنی، اما بعدا احساست تغییر خواهد کرد.

 من ممکن است نتوانم دقیقاً احساس تو را درک کنم، اما به تو اهمیت می دهم و می خواهم کمکت کنم.
 هنگامی که می خواهی تسلیم شوی، به خودت بگو که فقط برای یک روز، یک ساعت، یا یک دقیقه دیگر دوام بیار.

اصول صحبت برای پیشگیری از خودکشی
 خودتان باشید. به شخص اجازه دهید بدانید که برایتان مهم است و او تنها نیست. یافتن کلمات مناسب به اندازه نشان دادن نگرانی تان
اهمیت ندارد.
 گوش کنید. به دوست یا عزیز خود اجازه دهید صحبت کند و احساسات خود را تخلیه کند. مهم نیست که مکالمه چقدر منفی به نظر
می‌رسد، در واقع این که این مکالمه در حال انجام است، یک نشانه مثبت است.
 دلسوز باشید ولی قضاوت نکنید. فرد دچار افکار خودکشی با صحبت کردن در مورد احساسات خود، هر چقدر شنیدن آن برای شما
دشوار باشد، کار درستی انجام می دهد.
 به او امید دهید. به عزیزان خود اطمینان دهید که کمک در دسترس است و احساسات خودکشی موقتی است. به فرد اطلاع دهید که
زندگی او برای شما مهم است.
 شخص را جدی بگیرید. اگر فرد جملاتی از این قبیل را بگوید “من خیلی افسرده ام، نمی توانم ادامه دهم” ، از آنها بپرسید آیا فکر
خودکشی دارند؟ شما به آنها اجازه می دهید درد خود را با شما در میان بگذارند، نه اینکه ایده هایی را در ذهن شان بگذارید.
 با شخص دارای تمایل به خودکشی بحث نکنید. از گفتن جملاتی مانند: “تو انگیزه های زیادی برای زندگی کردن داری” ،
“خودکشی تو به خانواده ات آسیب می رساند” یا “فقط از این حالت بیرون بیا” خودداری کنید.
 شوکه شده عمل نکنید. در مورد ارزش زندگی سخنرانی نکنید یا در مورد اینکه خودکشی اشتباه است استدلال نکنید.
 قول ندهید رازدار باشید یا به رازداری سوگند یاد نکنید. یک زندگی در معرض خطر است و ممکن است نیاز باشد برای حفظ
امنیت فرد با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید. اگر قول دهید که این صحبت ها را مخفی نگه دارید، ممکن است مجبور
شوید عهد خود را بشکنید.
 روش هایی برای رفع مشکلات عزیزتان، مشاوره دادن یا اینکه باید احساسات خودکشی خود را توجیه کنند ارائه ندهید. مسئله در
مورد این نیست که مشکل چقدر بد است. بلکه این مشکل هر چه که هست باعث آسیب رساندن به دوست یا عزیز شما می‌شود.
 خود را سرزنش نکنید. شما نمی توانید افسردگی شخص دیگری را برطرف کنید. خوشبختی یا بدبختی دوست یا عزیز شما در
حیطه مسئولیت های شما نیست.
نکته ۲ پیشگیری از خودکشی : در شرایط بحرانی سریع پاسخ دهید
اگر یکی از دوستان یا اعضای خانواده به شما بگوید که به مرگ یا خودکشی فکر می کند. بسیار مهم است که خطر فوری را که فرد در
معرض آن قرار دارد ارزیابی کنید.
کسانی که در معرض بالاترین خطر خودکشی در آینده نزدیک قرار دارند:
 یک برنامه خودکشی خاص دارند و یک برنامه اجرایی تنظیم کرده‌اند.
 وسایل و ابزارهای آن را تهیه کرده اند.
 برای انجام آن زمان خاصی را مشخص کرده اند.
 قصد انجام آن را دارند.
سوالات زیر می تواند به شما کمک کند فورا خطر خودکشی را ارزیابی کنید:
 آیا برنامه خودکشی داری؟ (برنامه)
 آیا آنچه را که برای اجرای برنامه خود نیاز داری، تهیه کرده ای؟ (وسیله)
 آیا می دانی چه زمانی این کار را انجام خواهی داد؟ (تنظیم زمان)
 آیا قصد پایان دادن به زندگی خود را داری؟ (قصد)
سطح خطر خودکشی
 کم
دارای برخی از افکار خودکشی، بدون برنامه خودکشی. چنین فردی می گوید که اقدام به خودکشی نمی کند.

 متوسط ​​
دارای افکار خودکشی، داشتن طرح مبهمی که بسیار کشنده نیست. چنین فردی می گوید اقدام به خودکشی نمی کند.
 شدید
دارای افکار خودکشی، دارای طرح خاصی که بسیار کشنده است. چنین فردی به طور حتم می گوید اقدام به خودکشی خواهد کرد.
اگر اقدام به خودکشی قریب الوقوع به نظر برسد، بهتر است با یک مرکز بحران تماس بگیرید و از آن‌ها کمک بخواهید. همچنین می‌توانید
شخص را به یک اتاق اورژانس منتقل کنید. اسلحه، دارو و قرص، چاقو و سایر اشیا بالقوه کشنده را از مجاورت او خارج کنید، اما تحت
هیچ شرایطی او را تنها نگذارید.
فوری مشاوره بگیر
نکته ۳ پیشگیری از خودکشی : کمک و پشتیبانی ارائه دهید
اگر یکی از دوستان یا اعضای خانواده دارای افکار خودکشی است، بهترین راه برای کمک به او ارائه یک گوش همدل و شنوا است. به
عزیزتان بگویید که او تنها نیست و برای شما مهم است.
مسئولیت شفای عزیز خود را بر عهده نگیرید. می توانید از او حمایت کنید اما نمی توانید فرد را کامل خوب کنید. وی باید شخصاً نسبت به
بهبودی متعهد شود.
برای کمک به شخصی که تمایل به خودکشی دارد، شهامت زیادی لازم است. مشاهده اینکه یکی از عزیزانتان با افکار مربوط به پایان دادن
به زندگی خود سر و کار دارد می تواند باعث ایجاد احساسات بدی در شما شود.
حین این که به یک فرد دارای افکار خودکشی کمک می کنید، فراموش نکنید که از خودتان نیز مراقبت کنید. برای صحبت کردن در مورد
احساسات خود و حمایت از خود، کسی را پیدا کنید که به او اعتماد دارید. این فرد می‌تواند یکی از دوستان، اعضای خانواده یا مشاور باشد.
نحوه کمک به فردی که قصد خودکشی دارد
۱) کمک تخصصی بگیرید
تمام توان خود را به کار بگیرید تا فرد کمکی که نیاز دارد را بدست آورد. از مشاور برای او وقت بگیرید. فرد را تشویق کنید که به یک
متخصص سلامت روان مراجعه کند، به یک مرکز درمانی برود یا او را برای ملاقات با دکتر همراهی کنید.
۲) پیگیری درمان
اگر پزشک دارویی تجویز می کند، مطمئن شوید که دوست یا عزیز شما آن را طبق دستورالعمل مصرف می کند. از عوارض جانبی
احتمالی دارو آگاه باشید و در صورت بدتر شدن وضعیت حتما به پزشک اطلاع دهید. یافتن دارو یا درمانی که برای یک شخص خاص
مناسب است، اغلب به زمان و تداوم عمل نیاز دارد.
۳) پیش قدم باشید
کسانی که در فکر خودکشی هستند اغلب باور ندارند که می توان به آنها کمک کرد. بنابراین ممکن است مجبور باشید در ارائه کمک شما
پیش قدم شوید.
گفتن اینکه “اگر به هر چیزی احتیاج داری با من تماس بگیر” خیلی مبهم است. منتظر نمانید تا فرد با شما تماس بگیرد یا حتی تماس های
شما را پاسخ دهد. به خانه اش بروید، با او تماس بگیرید، شخص را به بیرون دعوت کنید.
۴) او را به تغییرات سبک زندگی مثبت تشویق کنید
رژیم غذایی سالم، خواب زیاد و بیرون آمدن در معرض نور خورشید یا طبیعت حداقل برای 30 دقیقه در روز را پیشنهاد دهید. ورزش
همچنین از اهمیت زیادی برخوردار است. زیرا باعث ترشح اندورفین، از بین بردن استرس و بهبود احساسات می شود.

۵) یک برنامه ایمن تنظیم کنید
به فرد کمک کنید مجموعه ای از قدم هایی را که قول می دهد طی بحران خودکشی آنها را دنبال کند تهیه کند. باید هر محرکی را که منجر
به بحران خودکشی می‌شود، مانند سالگرد از دست دادن کسی، الکل یا استرس در روابط، شناسایی کند.
همچنین تهیه لیست شماره های تماس با پزشک یا درمانگر فرد و همچنین دوستان و اعضای خانواده را که در موارد اضطراری به شما
کمک می کنند، در برنامه قرار دهید.
۶) ابزارهای احتمالی را از دسترس خارج کنید
ابزارهای احتمالی خودکشی، مانند قرص، چاقو، تیغ یا اسلحه گرم را از بین ببرید. اگر فرد ممکن است بیش از حد دارو مصرف کند،
داروها را از دسترس خارج کرده و فقط در صورت نیاز فرد به او بدهید.
۷) پشتیبانی خود را در طولانی مدت ادامه دهید
حتی پس از عبور از بحران فوری خودکشی، با فرد در تماس باشید. به طور دوره ای او را چک کنید یا به او سر بزنید. پشتیبانی شما برای
اطمینان از باقی ماندن دوست یا عزیزتان در مسیر بهبودی بسیار حیاتی است.
عوامل خطر در خودکشی
بر اساس تحقیقات انجام شده، حداقل 90 درصد از افرادی که در اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند، از یک یا چند اختلال روانی
مانند افسردگی، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنیا، یا مصرف الکل رنج می‌برند.
در این میان افسردگی بیش‌تر از موارد دیگر در خودکشی نقش دارد. مشکلی که افراد دارای افکار خودکشی در تصور هر گونه راه حل
برای رنج خود دارند، تا حدی ناشی از طرز تفکر تحریف شده آنها به دلیل افسردگی است.
عوامل معمول خطر خودکشی عبارتند از:
 بیماری روانی، اعتیاد به الکل یا سوء مصرف مواد مخدر
 اقدام به خودکشی قبلی، سابقه خانوادگی خودکشی، یا سابقه آسیب یا سوء استفاده
 بیماری یا درد مزمن، یک واقعه از دست دادن اخیر یا رویداد استرس زای زندگی
 انزوا و جدایی اجتماعی
نقش داروهای ضد افسردگی در خودکشی
برای برخی از افراد داروهای افسردگی به جای کاهش، باعث افزایش افسردگی و افکار و احساسات خودکشی می شود. به همین دلیل است
که متخصصان توصیه می کنند که هر کسی که از داروهای ضد افسردگی استفاده می کند باید مراقب افزایش افکار و رفتارهای خودکشی
باشد.
اگر اولین بار است که فرد از داروی افسردگی استفاده می کند یا دوز مصرفی او به تازگی تغییر کرده است، نظارت بسیار حائز اهمیت
است. در دو ماه اول درمان با داروهای ضد افسردگی خطر خودکشی در بیشترین میزان است.
خودکشی در نوجوانان و بزرگسالان
علاوه بر ریسک فاکتورهای عمومی برای خودکشی، هم نوجوانان و هم افراد مسن بیشتر در معرض خطر خودکشی هستند.
خودکشی در نوجوانان
خودکشی در نوجوانان یک مسئله جدی و رو به رشد است. سالهای نوجوانی می تواند از نظر احساسی متلاطم و استرس زا باشد. نوجوانان
برای کسب موفقیت و پذیرش تحت فشارهای بیشتری قرار می گیرند.

آنها ممکن است با مشکلات عزت نفس، اعتماد به نفس و احساس بیگانگی دست و پنجه نرم کنند. برای برخی، این مشکلات منجر به
خودکشی می‌شود. همچنین افسردگی یکی از ریسک فاکتورهای اصلی برای خودکشی در نوجوانان به شمار می رود.
سایر عوامل خطر خودکشی در نوجوانان عبارتند از:
 کودک آزاری
 واقعه دردناک اخیر
 عدم وجود شبکه حمایتی
 خصمانه بودن محیط اجتماعی یا مدرسه
 قرار گرفتن در معرض خودکشی نوجوانان دیگر
علائم هشدار دهنده در نوجوانان
علائم هشدار دهنده دیگر مبنی بر اینکه یک نوجوان ممکن است خودکشی کند:
 تغییر در عادات غذایی و خواب
 کناره گیری از دوستان، خانواده و فعالیت‌های منظم
 رفتار خشونت آمیز یا سرکشی، قلدری، فرار از خانه
 مصرف مواد مخدر و الکل
 غفلت از ظاهر خود به طرز غیرمعمول
 بی حوصلگی مداوم، مشکل در تمرکز، یا افت کیفیت تکالیف مدرسه
 شکایت مکرر در مورد علائم جسمی، مانند درد معده، سردرد یا خستگی.
 عدم پذیرش هرگونه جایزه یا پاداش
خودکشی در افراد مسن
بالاترین میزان خودکشی در گروه سنی 65 سال به بالا اتفاق می افتد. افسردگی یک عامل موثر در خودکشی افراد مسن است که تشخیص
داده نشده و درمان نمی شود.
سایر عوامل خطر برای خودکشی در افراد مسن عبارتند از:
 مرگ اخیر عزیزان، انزوا و تنهایی
 بیماری جسمی، ناتوانی یا درد
 تغییرات عمده زندگی، مانند بازنشستگی یا از دست دادن استقلال
 از دست دادن حس هدف
علائم هشدار دهنده در بزرگسالان و افراد مسن
علائم هشدار دهنده اضافی مبنی بر اینکه یک فرد مسن ممکن است خودکشی کند:
 خواندن مطالبی درباره مرگ و خودکشی
 تغییر در الگوی خواب
 افزایش مصرف الکل یا دارو
 غفلت از خود یا عدم اجرای دستورات پزشکی
 ذخیره کردن دارو
 گوشه گیری از دوستان، خانواده و فعالیتهای اجتماعی، خداحافظی یا عجله در نوشتن وصیت نامه